17 Nisan 2011 Pazar

ÖYLESİNE BİR HÜZÜN...

Bu hüznü sizde bilirsiniz..
Anlat deseniz anlatamam....

Enine boyuna yaşarım ancak.. Turgut UYAR....

Hüzün böyle bir şey demek ki,
Bir akşamüstü aniden çöküveren
Ve seni teslim alan,
Alınca da,

Durgun ve suskun,
Kalakaldığın..

Hüzün böyle bir şey işte,
Anıların gelir aklına,
Özlediklerini düşünürsün,
Yüreğin sızlar.. yanar....

Belki gözlerin dolar..
Ama neden birdenbire,
Bir akşamüstü,
Kapıma geldi hüzün,

Neden koyu bir sis gibi
Sardı her yanımı..

Peki ya, gidenler
Öylece bırakıp da, gidenler,
Onları özlemiyor muyum?
Onları unuttum mu?

Özlemesem Unutabilsem,
Hiç bir akşamüstü,
Aniden çöker miydi,
Üstüme hüzün..

Böylesine kesif
Ve böylesine ağır....  N.Emel Cengiz..  
(Eski Yol arkadaşımın Anısına Özlemle).........

1 yorum:

  1. ben çok duygulandım, sabahın etkisinden mi bilmyirom ama duygularıma tercüman oldunuz. yüreğinize kaleminize sağlık.

    YanıtlaSil