19 Aralık 2010 Pazar

FIKRA GİBİ ÖYKÜ 1. "AMAN, DOKTOR DUYMASIN"..


Yaşadığım iki anı var ki, fıkra tadında... :)
Ne zaman aklıma gelse gülerim.
İşte birisi:
Çok erken yaşta bir trafik kazasında kaybettiğim amcamın damadı, beslenmesine, sağlığına dikkat etmediği için, ne yazık ki, tüberküloz-verem olmuştu..
Hastalık o kadar ilerlemişti ki, ben kendisini hastanede ziyaret ettiğimde bir deri bir kemiğe dönmüştü.. Osman ağabey zaten ufak tefek bir adamdı, hastalığı nedeniyle de, büsbütün küçülmüştü. Sanatoryumda, ilk gördüğümde, "bu onu son görüşüm olur herhalde" diye düşünmüştüm......
Hastanede yattığı sürece de, ne zaman arasam, hep kötü haber alacağım korkusuyla yaşadım...

Tahminimin aksine Osman ağabey toparlandı, ayağa kalktı. Anlaşılan tedavi onu iyileştiriyordu.. Sanatoryuma ziyarete gittiğim bir gün, hastanenin bahçesine çıktık.. Görüşmemizi orada yapacaktık.. Derken, daha yeni ayağa kalkan Osman ağabey, pijamasının cebinden sigara paketini çıkardı ve bir sigara yaktı.. Gördüğüm manzara çok şaşırtıcıydı. Dumanına bile maruz kalması sakıncalı olan Osman ağabey, sigara içiyordu..
-Aman ağabey, Neden sigara içiyorsun? Yasak değil mi?, diye şaşkınlıkla sorduğumda, aldığım cevap inanılmazdı.
-Aman, Sus baldız, doktordan gizli içiyorum!!.... :)
Doğrusu ağzım açık kalmıştı.. O An Gülmeli mi, Ağlamalı mı, bilememiştim.. Ama şimdi hatırladıkça gülmekten kendimi alamıyorum..
Böyle bir ironi olabilir miydi?. Sanki, Osman ağabeyin yerine doktor ölecekti!,..:)

Osman ağabey onca hastalık ve uzun süren tedaviden sonra, 10 yıl daha yaşadı...
Ne yazık ki artık aramızda değil.. Huzur içinde yatsın......   Görüşürüz......

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder