KENDİNİ YAZAR ZANNETMENİN SEVİNCİ.....

BİR YIL SONRA... 13.Aralık.2011...

Sevgili okuyanlarımla biraraya geleli bugün tam bir yıl oldu..
2010 yılı Aralık Ayı ve 13.günüydü... Kendime bir Blog Sayfası açtım ve önce müthiş bir heyecanla baktım.. Bu sayfa benimdi.. Yazabilecektim ve yazmanın verdiği inanılmaz mutluluğu yaşayabilecektim. Şöyle diyordum kendi kendime..

"Ben bir yazar değilim.. Ben bir "okuryazarım".. Ama, içimdeki o yazma isteğine de, karşı koyamıyordum artık.. Kelimeler, harfler kafamın içinde uçuşuyordu.. O kadar fazla çoğalmışlar ve o kadar çok birikmişlerdi ki, beni hiç rahat bırakmıyorlardı.. Kafamı, zihnimi mutlaka boşaltmam gerekiyordu.. Başımın içinde başıboş uçuşan kelimelerin kağıda dökülmelerinin zamanı gelmişti artık.. Yazmalıydım ve huzur bulmalıydım... Yazdım da..
O Gün aşağıdaki Mini Blog'u yazmışım... Bir yıl önce bugün.. CHARLES BUKOWSKİ'nin o harika sözüyle başlayıp, Diyorum ki: "Şimdilik yalnız ben bakıyorum sayfama.. Bir de, başkalarının da, baktığını, hatta okuduğunu düşünün"..
O zaman hayal etmekte bile zorlanmıştım bu düşünceyi.. Ama tam bir yıl sonra bugün, sayfam şu an itibariyle 3435 kere görülmüş.. Yani yazılarım 3435 kişi tarafından okunmuş.. Bloglarımın sayısı ise 42 oldu..
Hatta şiir bile yazmışım.. Ve beğenilmiş.. Bu nasıl bir mutluluk bilir misiniz?.. Tarifi imkansız..
Yazdıklarımı okumak için vakit ayıran, yorum yazan, beğenisini belirten, herkese binlerce kere teşekkür ediyorum..
Onlara minnettarım... Öykülerimi, şiirlerimi okudukları, yalnızlığımı unutturdukları, acılarımı, sevinçlerimi paylaştıkları ve en önemlisi de, bana kendimi yazar gibi hissettirdikleri için..
Bu yıl da, beni ilgi ve beğenilerinizden mahrum bırakmayın lütfen.. Söz veriyorum, okunası öyküler yazacağım..
Hatta düşünüyorum da, belki bu yıl "Okuryazar"lıktan "Yazar"lığa bile terfii edebilirim.. Kimbilir.. Görüşürüz..

BİR YIL ÖNCE... 13.Aralık.2010...

CHARLES BUKOWSKİ diyor ki:
"Yazarlık güzel bir kadınla seviştikten sonra üste para almaya benziyor"........
Tabii ki, bunu kendi üslubunda ifade ediyor... Ama biliyor musunuz?, Doğru söylüyor..
Yazabilmek, yazdıklarını görebilmek, müthiş bir duygu....
Sayfamdan gözlerimi ayıramıyorum.. Şimdilik yalnız ben bakıyorum.. Bir de, başkalarının da, baktığını, hatta okuduğunu düşünün... Ben düşünmekte zorlanıyorum, kimbilir ne harika bir şey olur.. Bu duyguyu yaşamak istiyorum....     Görüşürüz...............