28 Ocak 2011 Cuma

HAYATINIZ YAŞAMAYA DEĞER Mİ?...

SADECE KENDİNİ SEVEN BİR İNSANDAN, DAHA YALNIZ BİRİ YOKTUR.. ABRAHAM ESRA...........

Yaşamım boyunca şu sözleri kimbilir kaç defa duydum.." Önemli olan sensin, önemli olan senin mutluluğun! önce sen! yalnız sen! sen mutlu ol ki!... Hiç bir şey için üzülmeye değmez, hayat kısa, yaşamana bak.. Keyfine bak.. Filan, filan...

İnsan tabii ki, mutlu olmak için çabalayacak. Mutlu bir yaşam herkesin hakkı. Elbette hayat bir çok amacı gerçekleştirebilmek için çok kısa. Ayrıca, her insan özel ve önemli olabilir. Ama, daha sonra ortaya çıkan manzara, tam tersi oluyor. Sürekli tekrarlanan bu sözler nedeniyle, öyle bencil bireyler oluşuyor ki, insanın inanası gelmiyor..

Çünkü birde, bakıyorsunuz:
"Yalnız ben varım yeryüzünde", "Dünya benim çevremde dönüyor", "En önemli benim ve en önemli hayat da, benim hayatım", "Herkes bana değer verecek, herkes beni sevecek", "Çünkü benim dışımda herkes önemsiz ve değersiz!!" "Kimse için kılımı bile kıpırdatmam, bana ne??", "Hem ölenle ölünmez, üstelik taş yağsa uzun sürmez, ben keyfime bakarım!!", diyen insanlar çevremizi sarmış.

Sonra başlıyoruz şikayet etmeye:
"Neden benim hiç gerçek dostum yok?. Çevremdeki onca insan, neden onlara ihtiyacım olduğu zaman Can YÜCEL'in dediği gibi, tıpkı göçmen kuşlar misali, sıcak mevsimlere doğru uçup gidiyorlar?. İyi günde var da, kötü günde neden yoklar?"..
                                 
Sorular böyle uzayıp gidiyor... Bu soruların cevabı açık değil mi?..
Tabii ki, yanlış öğretilerle donanmış, yalnız kendisini düşünen bencil insanlar yüzünden soruyoruz bu soruları.. Soru sormadan önce, acaba  kendimize dönüp bir baksak mı?..
Biz başkaları için bir şey yapıyor muyuz?.. Başkalarına kulak verip, onların sesini duymak için çaba sarfediyor muyuz?..
Kendi bencilliklerimizin ne kadar üstesinden geldik?.. Yani, biz başkaları için de, yaşamayı öğrenebildik mi?..
Çünkü 20.yüzyılın dahi bilim adamı ALBERT EINSTEIN Diyor ki:
                                    
"Ancak Başkaları İçin Yaşanan Hayat Yaşamaya Değer Bir Hayattır"
                                  
Kısaca, benciller! yalnız kendisini sevenler! dünyanın kendi etrafında döndüğünü zannedenler! kendisi dışında hiç kimsenin önemli ya da, değerli olmadığını düşünenler!.. Yaşadığınız hayat beş para etmez!.
Eskilerin deyimiyle hiç bir kıymet-i harbiyesi yok!...
Dolayısıyla yaşamaya da, değmez..
                                     
Ben demiyorum, ALBERT EINSTEIN diyor..... Görüşürüz..

6 yorum:

  1. Emel hn yazı çok oturaklı olmuş. Einstein'de oldukça doğru söylemiş ama bence aslında önemli olan dengeyi çok iyi kurabilmek. bence önce kendini sevmeli ve değer vermeli insan. zaten kendinize saygınız varsa karşınızdakine de saygı duyuyorsunuz doğal olarak, empati yapabiliyorsunuz.
    ben hayatımın 5/4 kısmını hep başkaları için yaşadım ve sadece verdim, ta ki hayatımın en kötü anını yaşayana kadar. o gün farkettim ki önce can sonra canan. artık önce kendi mutluluğum geliyor. ben mutluysam çevremi de mutlu edebilirim diyorum artık. sevgilerimle...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben, sizin de, farkettiğiniz gibi, Einstein'den yola çıkarak, Bencillerden, Kimse için bir şey yapmayanlardan, Dünyanın kendi etrafında döndüğünü zannedenlerden bahsediyorum SEVGİLİ jULİETTE Elbette dengeyi çok iyi kurmak gerekli. Tabii ki, siz mutlu olacaksınız ve dediğiniz gibi başkalarına da, mutluluk vereceksiniz. Zaten mutlu olmayı istemek bencillik değil ki. Çok teşekkür ederim bu güzel yorumunuza..

      Sil
  2. birşey daha yorumlarda şu kelime doğrulamayı kaldırsanız çok güzel olur, o kargacık burgacık yazıları okumak oldukça zor :-)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ah sevgili Juliette keşke elimde olsaydı da, kaldırabilseydim o "Kelime Doğrulama" işlemini.. O işlem otomatik bir uygulama.. Bana da, yapıyor, sormayın.. Umarım doğru biliyorumdur.. Sevgilerimle..

      Sil
  3. Einstein elbette dogru söylemis....Yalniz yasarken yasattigimiz canlarinsa onlar senin hic iyi gun dostun olmaz yani sen celme alip tokezledigin anda verdiklerini Canlarindan daha iyisini alirsin...benim bazen kadin oldugum aklima geliyor ve kadin zerafetin guzelligin timsalidir diye dusunerek kendime olan bos vermisligimin zaman zaman uzuntusunu yasiyorum iste o anda beynimden su dusunceleri silemiyorum acaba ben ciddi olarak yasiyormuyum..:)kalemine saglik cok guzel anlatmissin vefa yi cefa yi ve fedakarligi...<3 sevgiler

    YanıtlaSil
  4. Hani derler ya, Sibel'cim, "Ne ekersen onu biçersin" diye.. Sevgi eken sevgi biçer. Kendini de, başkalarını da, yaşamı da, sevmeye devam et.. Çok teşekkürler değerli yorumun için..

    YanıtlaSil